1- سخت ترین کار دنیا بی محلی کردن به کسیه که با تمام وجود دوسش داری !

2- بعضی وقت ها چنان کیشت میکنند که سال های سال مات می مانی . . . . !

3- مرهم زخم هایم کنج لبان توست ! بوسه نمى خواهم ! سخن بگو !

4- مشکل این جاست که ما از هر کرمی انتظار پروانه شدن داریم !

5- دوست واقعی‌ کسیست که زمانی‌ که بهش احتیاج دارین پیش شماست ! با این که می تونست جای بهتری باشه !

6- به نیوتن بگویید : هر عملی را عکس العملی نیست ! اگر این چنین بود ، این همه عاشقانه های من بدون جواب نمی ماند !

7- دل میگه آره ، تجربه میگه خفه !!

8- دردم این نیست که او عاشق نیست ! دردم این نیست که معشوق من از عشق تهی است ! دردم این است که با دیدن این سردی ها ، من چرا دل بستم ؟!

9- خسته ام . . . . نه این که کوه کنده باشم ، نه ! دل کنده ام . . . . !

10- آن هایی که بلند می خندد ، بی صدا گریه می کنند . . . . !

11- به خاطر دوست داشتن خجالت نکش ! کسی که باید خجالت بکشه ، اون کسیه که می دونه دوستش داری و دوست داشتن بلد نیست !

12- زندگی شاید همین باشد : یک فریب ساده وکوچک ! آن هم از دست کسی که فکر میکردی همه چیز توست !

13- وقتی میگویم دیگر به سراغم نیا ، فکر نکن که فراموشت کرده ام ، یا دیگر دوستت ندارم ! نه ! من فقط فهمیده ام : وقتی دلت با من نیست ، بودنت مشکلی را حل نمیکند ؛ تنها دلتنگ ترم میکند !

14- هنوز هم گاهی دلتنگ میشوم ! نه برای تو ! برای آن کسی که فکر میکردم تو بودی !

همیشه فکرکن که توی یک دنیای شیشه ای زندگی می کنی پس مراقب باش به طرف کسی سنگ پرت نکنی چون اول دنیای خودتو می شکنی.

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری.

زندگی گره ای نیست که در جست و جوی گشودن آن باشیم. زندگی واقعیتی است که باید آن را تجربه کرد.

به قدر کافی نادان باش تا معجزه را باور کنی

به قدر کافی ضعیف باش تا بدانی که نمی توانی

به قدر کافی عاقل باش تا بدانی همه چیز را نمی دانی.

به قدر کافی قوی باش تا هر روز با دنیا روبه رو شوی.

همیشه فکرکن که توی یک دنیای شیشه ای زندگی می کنی پس مراقب باش به طرف کسی سنگ پرت نکنی چون

اول دنیای خودتو می شکنی.

چه زیباست هنگامی که در اوج نشاط و بی نیازی هستی دست به دعا برداری.

زندگی گره ای نیست که در جست و جوی گشودن آن باشیم. زندگی واقعیتی است که باید آن را تجربه کرد.

به قدر کافی نادان باش تا معجزه را باور کنی

به قدر کافی ضعیف باش تا بدانی که نمی توانی            .

به قدر کافی عاقل باش تا بدانی همه چیز را نمی دانی.

به قدر کافی قوی باش تا هر روز با دنیا روبه رو شوی.

باران باش، که در باریدنش علف هرز و گل سرخ از برایش یک معناست

بالاتر از همه چیز این‌است‌که با خودمان صادق باشیم....                  ویلیام شکسپیر

بگذار تا شیطنت عشق چشمان تو را به عریانی خویش بگشاید شاید هر چند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد اما کوری را به خاطر آرامش تحمل نکن. دکتر علی شریعتی

 شریعتی:دنیا را بد ساخته اند.... کسی را که دوست داری تو را دوست نمی دارد.کسی که تو را دوست دارد تو دوستش نمی داری اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد به رسم ایین هرگز به هم نمی رسند .و این رنج

است .زندگی یعنی این

به مسائل بزرگ فکر کنید ، اما از خوشیهای کوچک لذت ببرید .  جکسون براون  

سعادت جامعه به مراتب مهم تر از سعادت فرد است.   افلاطون 

اگر تمام شب را برای از دست دادن خورشید اشک بریزی،لذت دیدن ستاره ها رو هم از دست میدی.

شکسپیر

کودکان اعتماد می کنند ، زیرا هرگز شاهد خیانت نبوده اند . معجزه آنگاه رخ می دهد که این اعتماد را در نگاه پیری فرزانه

ببینیم . بوین

اصل شجاعت ، اتکا به نفس است .    ژنرال دوگل

دانستن به تنهایی کافی نیست ، دانسته را باید بکار بست . خواستن به تنهائی کافی نیست ، خواسته را باید عمل کرد . گوته

در دنیا جای کافی برای همه هست پس بجای اینکه جای کسی را بگیری سعی کن

جای خودت را پیدا کنی چارلی چاپلین

تنها مرگ است که دروغ نمی گوید  صادق هدایت

 حسین بیشتر از آب، تشنه لبیک بود اما افسوس که به جای افکارش زخم‌های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین درد

او را بی‌آبی معرفی کردند. دکتر علی شریعتی

شخصیت در جریان زندگی شکل می گیرد .گوته

عاقل حرف میزندء چون چیزی برای گفتن دارد. احمق حرف میزند که چیزی گفته باشد.

عاشق هرگز ناسزا نمیگوید.

تو بسیار جوانی پسرم. با گذشت سالهاء زمان بسیاری از عقاید تو را تغییر خواهد داد و حتی معکوس خواهد کرد. لذا

برای مدتی از اینکه خود را قاضی مهمترین موضوعات بدانی خودداری کن.

طی یک ساعت بازیء بیشتر از یک سال گفتگو میتوانی خصوصیات اشخاص را کشف کنی.

مرد نیک بد نخواهد دیدء نه در زندگی و نه پس از مرگ.

کلمات دروغ نه تنها فی نفسه بدندء بلکه روح را هم به بد آلوده میکنند.

زندگی که بررسی و مطالعه نشوده ارزش زیستن ندارد.  افلاطون

همه هستی من آیه تاریکی است که تو را در خود تکرارکنان آه می کشد.  فروغ فرخزاد

 چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان

نه به دستی ظرفی را چرک نه به حرفی دلی را آزرده می کنند

تنها به شمعی قانع اند و اندکی سکوووت  حسین پناهی
 
همه ما به نوعی دیوانه ایم . بدترین نوع دیوانگی آنست که موهبت خیالپردازی را از دست بدهیم . بوین

در پایان زندگی ، از روی تعداد مدرک هایی که گرفته ایم ، مقدار مالی که اندوخته ایم و کار های بزرگی که به انجام رسانده

 ایم ، در باره ی ما قضاوت نخواهد شد ،بلکه از ما خواهند پرسید : آیا گرسنه ای را سیر کردی ؛ برهنه ای را لباس

پوشاندی و بی خانه ای را پناه بخشیدی " . گرسنه ی نه فقط لقمه نان که گرسنه ی عشق ، برهنه ی نه فقط از تن پوش که

برهنه از عزت و احترام انسانی و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل که بی خانمان به سبب طرد و رانده شدن. مادر ترزا

به اینده فکر نمی کنم زیرا به زودی فراخواهد رسید. البرت انیشتین

انسان هر چه بالاتر برود احتمال دیده شدن وصله ی شلوارش بیشتر می شود. ادیسون

خدایا به هر که دوست می داری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر استوبه هر کس دوست تر میداری بچشان که

دوست داشتن از عشق برتر است  دکتر علی شریعتی

درباره ی انسانها از روی سوالاتی که می پرسن قضاوت کن، نه جواب هایی که میدن. ولتز

چند واقعیت

بهتر است غرورتان را به خاطر کسی که دوستش دارید از دست بدهید تا این که او را به خاطر غرورتان از دست بدهید

.............

هیچ وقت دل به کسی نبند...چون این دنیا اینقدر کوچیکه که توش 2 تا دل کنار هم جا نمی شن...!!ولی اگه دل بستی,هیچ وقت ازش جدا نشو ...!چون این دنیا اینقدر بزرگه که دیگه پیداش نمی کنی

ویلیام شکسپیر میگه: کسی را که دوسش داری ازش بگذر، اگه قسمت تو باشه بر می گرده ، اگر هم بر نگشت حتماً از اول مال تو نبوده پس بهتر که رفت

به دنبال کسی باش که تو را به خاطر زیبایی های وجودت زیبا خطاب کند نه به خاطر جذابیتهای ظاهریت

بچه ها چه شوخی شوخی قورباغه های مرداب را سنگ میزنند و قورباغه ها چه جدی جدی میمیرند

یکی به خدا میگه 10000000 سال برات چقدره؟ خدا میگه یک دقیقه، میپرسه 10000000 دلار برات چقدره؟ خدا میگه اندازه یک اکانت، میگه پس خدا یک اکانت به من بده، خدا میگه باشه، فقط یک دقیقه صبر کن

آدمها خیلی نمیتونن از هم دور بشن بالاخره یه چیزی جا میمونه که مجبورن برگردن و برش دار

فرشتگان از خدا پرسیدن: خدایا تو که بشر رو انقدر دوست داری چرا غم را آفریدی ؟ خدا گفت : غم را به خاطر خودم آفریدم چون این مخلوقه من تا غمگین نباشه به یاد خالقش نمی افته

زندگی انسان دو قسمت است : قسمت اول در انتظار قسمت دوم و قسمت دوم در حسرت قسمت اول

موفقیت پیش رفتن است  نه  به نقطه ی پایان رسیدن!

وقتی به دنیا آمدم درون گوشم اذان گفتند وقتی می میرم برایم نماز می خوانند.زندگی چقدر کوتاه است فاصله ی اذان تا نماز

دو چیز هیچ وقت از یاد آدمها نمیره

یکی: دوست های خوب یکی: روزهای خوب

یه چیز هم هیچ وقت از دل آدمها بیرون نمیره

روزهای خوب که با دوستهای خوب داشتی

این چهار چیز را در زندگیت نشکن: اعتماد، قول، رابطه و قلب زیرا وقتى این‌ها مى‌شکنند صدا ندارند ولى درد بسیارى دارند

دانی که چرا ز میوها سیب نکوست: نیمی رخ عاشقست نیمی رخ دوست این زرد و سرخی که در او می بینی: زردیش رخ عاشقست سرخیش رخ دوست

دوست داشتن رو باید از برگ درخت آموخت وقتی زرد می شه، وقتی می میره ؛ وقتی از درخت جدا می شه ؛ بازم پای همون درخت می افته

چنین گفت زرتشت: عاشق عاشق شدن باش و دوست داشتن را دوست بدار از تنفر متنفر باش به مهربانی مهر بورز با آشتی آشتی کن و از جدایی جدا باش

حکایت جالبی است که فراموش شدگان ، فراموش کنندگان را فراموش نخواهند کرد

پیامبر صلى الله علیه و آله فرمودند

هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مىکند.

امام صادق (علیه السلام) فرمود

من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه؛

هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ایمان از او جدا مىشود

امام على (علیه السلام) فرمود

شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى؛

رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود

ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه؛

درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.

رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود

لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یکون رمضان السنة؛

اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد.

امام رضا (علیه السلام) فرمود

من قرا فى شهر رمضان ایة من کتاب الله کان کمن ختم القران فى غیره من الشهور؛

هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.

امام صادق (علیه السلام) فرمود

راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الى السنة؛

آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مىشود.

سلام. روزه بگیرید زیرا خدا به شما اجر و ثواب می دهد به ویژه در ماه رمضان.هنگام سحر و افطار دعا کنید.(فی المثال برای من)زیرا باعث می شود دعایتان مقبول درگاه حق می گردد.راستی امروز من روزه بودم.خیلی سخت بود ولی انسان باید در راه رسیدن به خدا از هیچ تلاشی دست بر ندارد و همه ی سختی ها را تحمل کند.من وقتی روزه می گیرم احساس می کنم که یک قدم به خدا نزدیک تر شده ام.موقع سحر احساس می کنم دارم سوار ماشین میشم که برم سفر .سفری که ته تهش خداست و وقتی موقع افطار میشه احساس می کنم دارم از ماشین پیاده میشم.البته این احساس را فقط روزه داران دارند و آن هایی که روزه نمی گیرند از احساس کردن این احساس محرومند. اما محروم نیستند چون خودشان نمی خواهند که روزه نگیرند وبه درگاه خدا نروند . اصلا چرا همه روزه نگیرند بیایید همه روزه بگیریم .نه غیبت نه خسیسی نه دروغ و ... . بیایید همه کارهای خوب و عالی انجام بدهیم. اگر این کارهارا بکنیم هم به درگاه الهی نزدیک میشویم هم کارهای خوبمان بیشتر میشود.

ادامه مطلب

برچسب‌ها: 40 حدیث گهربار از بانو فاطمه ی زهرا, سلام الله علیها

بقیه در ادامه مطلب

  2.  پایان حزن شیعه

 از آن زمان که با رحلت خاتم الانبیا.ص.، اهل بیت گرامی آن حضرت مورد ظلم و ستم قرار گرفته و میراث آن بزرگواران به تاراج برده شد، شیعیان و دوستداران این خاندان نیز به سرنوشتی مشابه گرفتار آمده؛ مطرود و مغضوب حاکمان و اربابان قدرت واقع شدند.

البته استراتژی شیعه در این قبال به توصیه موالیان خویش صبر، تقیّه و انتظار بود. زبان حال شیعه در زمان غیبت امام عصر.ع. همان است که از زبان مبارک آن حضرت در دعای افتتاح بیان شده است:

بارالها؛ ما به درگاه تو شکایت می کنیم از فقدان پیامبرمان- که درودهای تو بر او وآلش باد- و از غیبت اماممان و بسیاری دشمنان و کمی تعدادمان و فتنه های سخت و شدید بر ما و غلبه روزگار بر ما.... .

حضرت امام حسن عسگری.ع. نامه ای را که خطاب به وکیل خویش در قم جناب علیّ بن بابویه قمی-پدر شیخ صدوق- مرقوم فرموده اند، با این جملات به پایان برده اند:

... بر تو باد صبر(در مشکلات و گرفتاری ها) و انتظار فرج؛ چراکه پیامبر.ص. فرمود:« برترین اعمال امّت من، انتظار فرج است».

وهمواره شیعیان ما در غم و اندوه خواهند بود تا آنگاه که فرزندم -حضرت مهدی.ع.- ظاهر شود؛ همو که پیامبر.ص. به ظهور او بشارت داده که: « او زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد؛ همان طور که از ظلم و جور پر شده است».

پس ای پیرمرد؛ صبر پیشه کن، و تمام شیعیان مرا هم به صبر توصیه کن؛

« همانا زمین از آن خداوند است، (پادشاهی) آن را به هر کس بخواهد می سپارد، و (حُسنِ) عاقبت مخصوص پرهیزگاران است».

و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو و برهمه شیعیان ما باد، و خداوند ما را کافی است که او پشتوانه خوب و بهترین سرپرست و یاریگر است.

امام صادق.ع. در روایتی فرمودند:

شیعیان ما در دولت قائم.ع. بزرگان و حاکمان زمین خواهند بود؛ به هر کدام از مردان شیعه نیرو و قوّت چهل مرد داده می شود.

امام محمّد باقر.ع. نیز فرمودند:

(در زمان غیبت امام زمان.ع.) وحشت از دشمنان ما در قلب های شیعیان مان افکنده شده است. وقتی امر(حکومت) ما واقع شد و مهدی ما قیام کرد هر یک از شیعیان قوی تر از شیر و برنده تر از پیکان خواهد بود؛(به طوری که) با پایش دشمنان را کوبیده و با دستش به قتل می رساند.

ادامه دارد... 

همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می روند، و نمی دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آن ها دارد که برای تعجیل فرج او دعا کنند! چنان که به شیخ ابراهیم حایری فرموده بود: این ها که به این جا آمده اند، دوستان خوب ما هستند، و هر کدام حاجتی دارند: خانه، زن، فرزند، مال، ادای دین؛ ولی هیچ کس در فکر من نیست!

ادامه مطلب

.     سیره حکومتی امام عصر.عج.

 اگرچه پس از ظهور امام عصر.ع. عدالت وامنیّت واقعی به طور کامل و فراگیر بر جهان حکمفرما شده و مردم در رفاه و آسایش و نعمت های بی کران خداوند غوطه ور خواهند بود؛ امّا ولّی خدا و امیر عالم هستی حضرت مهدی.عج. همانند جدّ بزرگوارشان حضرت امیر المومنین.ع. زندگی بسیار ساده و بی آلایشی خواهند داشت.

مفضّل – که از اصحاب و یاران برجسته امام صادق.ع. است – می گوید: نزد حضرت صادق.ع. در طواف بودم که ایشان به من نگاه کرده و فرمودند:

ای مفضّل؛ چرا تو را غمگین و رنگ پریده می بینم؟

عرض کردم: فدایت شوم؛ به بنی عبّاس توجه می کنم و به آنچه از حکومت و سلطنت و بزرگی که در اختیارشان است؛ اگر این اختیارات در اختیار شما بود ما هم به همراه شما سهمی در آن ها داشتیم.

امام.ع. فرمود:

ای مفضّل؛ آگاه باش اگر آن طوری باشد ( و حکومت در دست ما باشد) ، چیزی جز سیاست شب، تلاش روزانه، خوردن غذای سخت و پوشیدن لباس خشن همانند امیر مومنان.ع. نخواهند بود، در غیر این صورت آتش است.

عمرو بن شمرو – یکی دیگر از اصحاب امام صادق.ع. – می گوید: من نزد حضرت صادق.ع. در خانه ایشان بودم در حالی که خانه پر از جمعیت بود. مردم سئوال های خود را از ایشان می پرسیدند و حضرت نیز به هر سئوال پاسخ می فرمودند. من در گوشه خانه گریه ام گرفت. امام.ع. فرمودند: ای عمرو؛ چه چیز تو را به گریه انداخته است؟

عرض کردم؛ فدایت شوم؛ آیا در میان امّت کسی مانند شما وجود دارد، در حالی که درب خانه به روی شما بسته شده و پرده بر شما افکنده شده است؟

(کنایه از شدّت فشار حکومت بنی عبّاس است.)

امام .ع. فرمودند:

ای عمرو؛ گریه نکن، ما هم اکنون غذای خوب می خوریم و لباس راحت می پوشیم؛ امّا اگر آنچه می گویی (حکومت) واقع شود کاری نمی ماند جز خوردن غذای سخت (خشک) و پوشیدن لباس خشن مانند امیر مومنان حضرت علیّ بن ابی طالب.ع. ، در غیر اینصورت زنجیرهای آتشین چاره کار است.

امام صادق.ع. درباره زندگی امام عصر.ع. می فرمایند:

به خدا سوگند؛ او جامه ای درشت و خشن می پوشد، و خوراک خشک و ناگوار می خورد.

حضرت ثامن الحجج علیّ بن موسی الرّضا.ع. می فرمایند:

.... وقائم.ع. جز جامه درشت(خشن)نخواهد پوشید، و جز خوراک سخت نخواهد خورد.

این، روش سایر انبیاء و اولیاء بود که به گاه ریاست و حکومت بر خلق، در پیش می گرفتند.

در روایت آمده است: جناب سلیمان با آن سلطنت عظیم، لباس مویین می پوشید.

چون شب فرا می رسید دست های خود را به گردن می بست و تا صبح برپا ایستاده و گریه می کرد. گذران زندگی او از زنبیلی بود که به دست خود می بافت و می فروخت و پادشاهی را بدان منظور جلب کرد که بر سلاطین کافر غلبه پیدا کند و آنان را به اسلام در آورد.

در حدیث است که خداوند تعالی به حضرت داود.ع. وحی کرد که: ای داود؛ تو نیکو بنده ای برای ما هستی( تنها ایراد تو آن است که) از دسترنج خود نمی خوری و از بیت المال ارتزاق می کنی.

چون این پیغام خداوند متعال به حضرت داود.ع. رسید بسیار گریه کرد. پس خدای تعالی به آهن وحی کرد که همچون موم در دستان بنده ما-داود- نرم باش.

از آن پس، حضرت داود.ع. هر روز یک زره به دست خود می ساخت و به هزار درهم می فروخت تا آنکه سیصد و شصت زره ساخت و به سیصد و شصت هزار درهم فروخت و از بیت المال بی نیاز گردید؛ چنان که قرآن کریم از نرم شدن آهن در دستان حضرت داود.ع. خبر داده است.

و حضرت امیر المومنین.ع. در «نهج البلاغه» می فرماید:

.... اگر خواهی تاسّی به داود - صاحب مزامیر- کن که زبور رابه آواز خوش می خواند و قاری اهل بهشت خواهد بود. به راستی که به دست خود از برگ خرما زنبیل ها را به بازار می برد و می فروشد؟ و از قیمت آن، نان جو می خرید و تناول می کرد.

ادامه دارد...